Zestien jaar geleden schreef ik een brief naar Miel
Dekeyser, die toen op pensioen ging bij VRT, waar hij vele tientallen jaren had gewerkt als journalist voor de radionieuwsdienst. Ik had al vaak genoten van zijn sonore stem die het doen en laten van de VN, de NAVO, Amerika, de Amerikanen en hun Amerikaanse presidenten feilloos analyseerde en presenteerde aan luisterend Vlaanderen. Zo iemand moet een stevig boek kunnen schrijven, dacht ik, met zijn kijk op het wereldgebeuren, dacht ik. En hij heeft er vanaf nu zeker tijd voor, dacht ik ook. Miel is blijven beweren dat mijn brief op het perfecte moment kwam, om hem na zijn radiocarrière nog wat te doen te brengen. Achteraf bekeken zat dat boek gewoon in zijn genen.
Wankele wereld. Houdingen en verhoudingen in de Nieuwe Wereldorde werd een instant succes. En dit boek werd gevolgd door nog een hele reeks nieuwe titels, die gretig gekocht, gelezen en bediscussieerd werden. Want stof tot nadenken boden ze allemaal in ruime mate. Eén ervan -
Amerikanen - schreef hij met die andere Amerika-watcher, Greet De Keyser (geen familie). En één wel heel speciaal boek is
Wiet want wie had verwacht dat dit radio- en journalistiek monument een zo vertederend relaas zou schrijven over zijn... dwergpapegaai. Wie anders dan Peter Vos kon
Wiet beter voorzien van prachige potloodtekeningen.
Miel en ik haalden - samen met zijn Lutje en met mijn collegae Ronald en Sophie - vorige week tijdens een erg genoeglijke lunch herinneringen op aan onze eerste ontmoeting, en aan de vele verdere contacten die volgden. Door zo lang samen te werken, is echte en hechte vriendschap ontstaan, meen ik te mogen zeggen. Want zakelijk is Miel een plezier om mee samen te werken, maar op het persoonlijke vlak wordt hij samen met zijn Lutje haast onklopbaar: zo veel expertise, wijsheid, leeservaringen en toch bescheidenheid en heerlijke ironie, ik kom het bij niemand anders tegen. Ook mijn eega en drie kinderen smullen van hun verhalen, anekdotes, ontmoetingen en mailberichten. Hopelijk komt het er binnenkort eens van om samen met hem de filmpjes te bekijken die hij met Wim Offeciers maakte voor de schooltelevisie - zijn mediadebuut - en waarover hij zo smakelijk kan vertellen. Ook dat moet monumentaal werk zijn.
Dekeyser, die toen op pensioen ging bij VRT, waar hij vele tientallen jaren had gewerkt als journalist voor de radionieuwsdienst. Ik had al vaak genoten van zijn sonore stem die het doen en laten van de VN, de NAVO, Amerika, de Amerikanen en hun Amerikaanse presidenten feilloos analyseerde en presenteerde aan luisterend Vlaanderen. Zo iemand moet een stevig boek kunnen schrijven, dacht ik, met zijn kijk op het wereldgebeuren, dacht ik. En hij heeft er vanaf nu zeker tijd voor, dacht ik ook. Miel is blijven beweren dat mijn brief op het perfecte moment kwam, om hem na zijn radiocarrière nog wat te doen te brengen. Achteraf bekeken zat dat boek gewoon in zijn genen. Wankele wereld. Houdingen en verhoudingen in de Nieuwe Wereldorde werd een instant succes. En dit boek werd gevolgd door nog een hele reeks nieuwe titels, die gretig gekocht, gelezen en bediscussieerd werden. Want stof tot nadenken boden ze allemaal in ruime mate. Eén ervan - Amerikanen - schreef hij met die andere Amerika-watcher, Greet De Keyser (geen familie). En één wel heel speciaal boek is Wiet want wie had verwacht dat dit radio- en journalistiek monument een zo vertederend relaas zou schrijven over zijn... dwergpapegaai. Wie anders dan Peter Vos kon Wiet beter voorzien van prachige potloodtekeningen.
confrontatie met het publiek, dat vrijwel meteen gaat glimlachen én verstijven, zich verkneukelen en (plaatsvervangend?) schamen bij zo veel directheid. Regisseur Ruud Gielens zorgt met de schijnbaar eenvoudigste ingrepen voor een artistieke mep van jewelste. En Anna Vercammen, ja, hoe zal ik dat eens zeggen, wat is me dat zeg. Ze zorgde voor een werkelijk sublieme acteerprestatie, voor grote klasse. Een uur lang zonder één seconde onderbreking presteren zoals zij dat doet, verdient heel veel respect. En ze kan nog een aardig mondje tuba spelen ook.
