woensdag 28 mei 2008

gom

Lang naar gezocht, eindelijk gevonden, en ze bestaan nog: de oudstijlse, achthoekige schooletiketten met blauwe randjes en gom achterop: bij Dinet, in de Paleisstraat 12 in Antwerpen. Wekelijkse herbevoorrading!

woensdag 14 mei 2008

O la la

Afgelopen zondag vernemen we, op weg naar Brussel, dat het daar autoloze zondag is vanwege de Irisfeesten. Typisch België: wie in Vlaanderen woont op amper 50 km van de stad komt niet te weten dat het tweede van de drie gewesten in dit land iets te vieren heeft zonder auto's. Nadat we onze auto bij het Noordstation hebben geparkeerd en al meteen op bekenden stuiten, blijken ook de Brusselaars zelf amper geïnformeerd te zijn. Dankzij het prachtige weer is er nochtans flink wat volk op pad. We maken er een wandeldag van in combinatie met de tentoonstellingen van Fabre en Klee in Bozar en stellen eens te meer vast dat je een stad best lopend leert kennen: we ontdekken fraaie gebouwen en plezante straten en pleintjes die we niet eerder (zo) zagen. De acrobatiek en fanfares en kraampjes overal zorgen mee voor een waarlijk zuiderse sfeer.

Tevreden

Mark Pieters, uitgever bij Athenaeum-Polak & Van Gennep, vindt het bericht dat de London Book Fair de Vlaamse uitgevers tevreden stemt mooi nieuws. In Boekblad zegt hij daarover: "Vooral door wat er onder aan het bericht op boekblad.nl staat: 'ze waren begin april evenzeer tevreden over Bologna en in oktober over Frankfurt'. Een tevreden uitgeversvolk dus en je vraagt je af waarom er door de Nederlandse uitgevers niets met een dergelijk gezamenlijk optimisme wordt gemeld".

dinsdag 13 mei 2008

Boom

Ik leerde Sterchele pas kennen toen hij er niet meer was. Spits bij Club Brugge, blijkbaar. Tragisch verkeersongeval op de expressweg naar Knokke. Ik verbaas me over de berichtgeving in de media. Dat moet nogal iemand geweest zijn. Wat me meest stoort is de overdrive in de toon van sommige berichten. Strafst is nog de belangenvereniging van het een of ander die de schuld in de boom langs de kant van de weg schuift. Als die er niet had gestaan, was het ongeval niet gebeurd, zo wordt tegen 300 km onzin per uur beweerd.

Dan stel ik voor dat we grote bloembakken plaatsen op de snelwegen, opdat we sloom slalommend naar onze bestemming rijden.

zondag 11 mei 2008

Het is overal wat

Jeroen de Preter vroeg einde april in De Morgen aan Dorian Van der Brempt: "In het boekenvak tiert de toornigheid welig, niet?" Gelukkig antwoordde Dorian, directeur van het Vlaams-Nederlands Huis deBuren in Brussel (die voordien directeur bij boek.be was), in het verleden: "In het boekenvak was men graag kwaad" en nuanceert verder het nodige. Het is overal wat, natuurlijk, maar ikzelf percipieer vandaag heel weinig of geen toornigheid in de sector waar ik nu zowat 25 jaar werk. Wel integendeel: er is meer wil tot samenwerking of representatie naar allerlei mogelijke relaties dan ooit. Die mentaliteit leidt tot meer resultaat, wat dan weer de professionale aanpak van het boekenvak bevestigt. Goe bezig, dat mag toch ook eens een keer gezegd?

zaterdag 10 mei 2008

B.V.

De initialen van Bert Verhoye sloten aan bij ons gespreksonderwerp aan tafel, gisterenavond in de tuin, voor we naar zijn voorstelling Bert draait door in De Zwarte Komedie gingen kijken. We waren aan het opsommen welke B.V.'s Marijke in haar boekhandel resp. ik op het terras van Canal waren tegengekomen vandaag, toen Arne ons wees op de enige echte B.V. Die verder geen B.V. is of wil zijn, wel de journalist en man achter de schermen van het theater aan de Leguit, die nu geniet van het groen van Bellefontaine terwijl hij af en toe blijft terugkeren naar de koekenstad. Maar goed ook, want zijn satirisch verhaal over zijn levensloop, gelardeerd met muziek (echte elpees!), bezorgde anderhalf uur plezier en ontroering. Berts tekst is puntig, scherp, juist. Geen woord te veel of te weinig om mooie sfeerbeelden van de nonnen op school, de boer op het veld (die blij was dat het vliegtuig stoptege) etc. op te roepen. Goed ook om John Sebastian (van The Lovin' Spoonful) nog eens terug te horen zingen En wat kan die amper tweeëntwintigjarige Mientje Antonissen fantastisch mooi cello spelen, zeg!