virtueel

De moeder van de moeder van mijn kinderen kan sinds afgelopen week draadloos internetten. Wifi-oma. Op haar eenentachtigste stuurt ze familie en vrienden mails met sfeervolle attachments en zo nodig diverse geluidjes, kan ze skypen met haar kleinkinderen in Latijns-Amerika, sms-en met smileys, leest ze De Standaard op internet en kan ze nu dus overal in huis én tuin gaan zitten met haar notebook om virtueel bezig te zijn. We gaan haar nog eens leren om hotmail te gebruiken, waarmee ze dan werkelijk overal kan mailen via het net. Ze leert dat allemaal snel en met veel gretigheid, kan verveeld zijn met de wetenschap dat ze sommige kneepjes niet meteen helemaal onder de knie heeft, maar heeft tijd om te oefenen en zo schiet het best snel op.



Dat belet haar geenszins om zich evengoed te vermaken bij koffie en gebak als we op bezoek zijn. Aan de grootouderlijke tafel gonst het dan van de verhalen, anekdotes en weetjes. En wekelijks gaat ze vrolijk een avondje turnen met haar vriendinnen van de Getrouwde Dames van Wevelgem.



De virtuele wereld is er bij gekomen: een verrijking veel meer dan een vervanging van wat er in haar leven al was en is.