
Bert Danckaert maakt krachtige, sprekende foto's over stille, veelzeggende plekken. In dit boek is geen mens te zien, en toch zie je mensenwerk: gebouwen, toestellen, machines, afval,... aan alles is zo te zien vroeger of later gewerkt door iemand of door velen, maar zoals door de fotograaf vastgelegd is vooral afwezigheid te zien: van smaak, bijvoorbeeld, toch naar mijn smaak, want de meeste foto's tonen ingrepen in de schoonheid, de esthetiek van het alledaagse die dat alledaagse er niet beter op hebben gemaakt. Of juist wel (want ze leveren deze boeiende foto's op)?
De schijnbare afwezigheid van doordachtheid over hoe de omgeving best/mooist/nuttigst ingericht kan worden, zorgt voor een bevreemdende kijkervaring. Het klopt wat Jan Blommaert schrijft: deze foto's

Bert Danckaert brengt dat knap & als geen ander in beeld. Ik blijf kijken.
http://www.bert-danckaert.be/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten