Typosphere

Bij de start van de nieuwe uitgeverij Vrijdag in juni kreeg ik van vrienden het boek Typosphere. Nieuwe lettertypen cadeau. Dit visueel handboek met de nieuwste letterontwerpen en hun toepassingen heb ik inmiddels talloze malen doorbladerd en besnuffeld: de wijze waarop de twee auteurs de meest uiteenlopende nieuwe lettertypen presenteren is voor mensen zoals ik dan ook zeer verleidelijk. Het boek is ingedeeld in zeven emoties: agressie, plezier, nostalgie, dynamiek, spel, geluk en ontspanning. Elke bespreking vertelt iets over de karakteristieke kenmerken van de letter maar ook van zijn ontwerper. Zo kom je van alles te weten dat niet heel erg terzake oogt te zijn, maar aantoont dat letters het leven zelf weerspiegelen: de Curtida is bijvoorbeeld geïnspireerd op een uithangbord van een lederwarenwinkel in Barcelona. De Tarocco diende oorspronkelijk voor een boek over sinaasappelplantages op Sicilië. En de Staple TXT is gemaakt door een voormalige chef-kok die nog altijd lyrisch wordt van de varkens die hij kweekte. De Emeralda komt dan weer uit de koker van Stefan Claudius die ook graag gitaar speelt in z'n band Volvo Penta maar nog het liefst van al zijn dag doorbrengt op het strand van Cape Arcona, een klein fictief land in de Atlantische Oceaan waar hij samen met Thomas Schostok tot koning uitriep, het geld afschafte en de productie van letterfonts startte...

Elk lettertype wordt mooi geIllustreerd in vaak zeer uiteenlopende toepassingen, zodat dit boek ook nog eens een ware lust voor het oog is.

Een schoon cadeau, kortom.

broek

Enkele dagen geleden moest ik even op controlebezoek bij de dokter. Mijn huisarts was op vakantie, dus liep ik langs bij de vervangende dokter. Leuke man, fijn gesprek. In vlotte jeans, zo merkte ik op, dat had ik niet eerder gezien. De dag daarop hoor ik op de radio dat een enquete bij patiënten en doktersbezoekers uitwees dat men discrete kledij op prijs stelt: witte jas, bijvoorbeeld, vindt men wel passen bij de dokter. Jeans helemaal niet. Terwijl ik mijn vervangdokter juist sympa vond vanwege die broek.

Tijden en zeden veranderen gaandeweg, maar goed ook dat steeds minder 1 smaak domineert in de sociale afspraken: studenten kunnen tegenwoordig probleemloos in jeans - met scheur en al - mondeling examen afleggen. Blue jeans onder een erg gekleed colbert is hip op recepties bij filmpremières. Nog even en zelfs het voorgeslacht vindt gabbers er lief uit zien.

DGW = 40

Boekhandel De Groene Waterman begon veertig jaar geleden begon in de Wijngaardstraat in hartje Antwerpen, verhuisde naar de naburige Wolstraat 7, hertimmerde winkel en kelder na een brand te hebben moeten incasseren, en is sinds enkele weken nog eens helemaal vernieuwd. Dat werd gevierd ter gelegenheid van het veertigjarige bestaan. Ramsey Nasr hield een luimige toespraak waarin hij terugblikte op de kleurrijke historie van de boekhandel, we kwamen te weten waarom de boekhandel eigenlijk De Groene Waterman heet (Hair!) en Minister Bert Anciaux kwam feliciteren en beloven dat hij binnenkort nog enkele maatregelen bekendmaakt ten faveure van de boekhandels te lande. Het vele volk kon de ogen laven aan het spectaculair anders vormgegeven interieur. Mijn kids vonden de vorige inrichting 'gezelliger', ik ben evenwel helemaal te vinden voor De Nieuwe Groene: zwart plafond, witte lichtparaplu's, strakke witte boekenkasten met in mooi wit reliëf de genre-aanduidingen, en hier en daar een stemmig zitje tussen de boekentafels verspreid over de winkelruimte. Zo kan deze boekhandel er weer heelwat jaren tegen, en dat wens ik de Waterman ook van harte toe. Samen met de pas verhuisde kinderboekhandel Pardoes, die verkaste van de Wijngaardstraat naar de veel centraler gelegen locatie aan de Melkmarkt, twee nieuwe shots van inmiddels gevestigde merken voor de boekenliefhebber, die zijn hart kan ophalen aan het ruime assortiment en de professionele service. Gaat dat zien.