Had u nog nooit gehoord van Col Entrelor? Ik ook niet. Maar ik zal 'm niet licht vergeten, nu ik deze col van dichtbij gezien heb. Hij was het hoogtepunt van een dagwandeling in de Alpen, die begon om halfvijf: opstaan, douche, ontbijt, dan om kwart voor zes met tien in 1 auto naar Rhêmes-Notre-Dame waar we om halfzeven vanaf 1760 meter begonnen te stijgen. Om halftwaalf waren we boven, op 3002 meter hoogte, zo hoog was ik nooit eerder geweest. Ik ben mezelf onderweg een paar keer tegengekomen, maar was uiteindelijk wel erg content eens ik op die hoogte de omgeving kon bewonderen. Mijn beminnelijke echtgenote, nochtans veel beter in conditie dan ik, had enkel nog masculiene terzijdes (god god god - man man man) over vooraleer ze neerzeeg ter hoogte van de col. Mijn drie kinderen evenwel waren samen met hun neven en nichten naar boven gehuppeld als het ware. We hebben onderweg gemzen, steenbokken, marmotten, gentianen, distels, en andere bloemen en planten allerhande bewonderd. Bij het einde van de afdaling (in Eaux Rousses op 1640 meter hoogte) waren mijn voetzolen zodanig verhakkeld dat ik ze nu nog altijd bij elkaar moet plakken met spanadrap. Onvergetelijk, dat wel, zeker nu ik dat middels internet kan vastleggen.
zondag 17 augustus 2008
3002
Had u nog nooit gehoord van Col Entrelor? Ik ook niet. Maar ik zal 'm niet licht vergeten, nu ik deze col van dichtbij gezien heb. Hij was het hoogtepunt van een dagwandeling in de Alpen, die begon om halfvijf: opstaan, douche, ontbijt, dan om kwart voor zes met tien in 1 auto naar Rhêmes-Notre-Dame waar we om halfzeven vanaf 1760 meter begonnen te stijgen. Om halftwaalf waren we boven, op 3002 meter hoogte, zo hoog was ik nooit eerder geweest. Ik ben mezelf onderweg een paar keer tegengekomen, maar was uiteindelijk wel erg content eens ik op die hoogte de omgeving kon bewonderen. Mijn beminnelijke echtgenote, nochtans veel beter in conditie dan ik, had enkel nog masculiene terzijdes (god god god - man man man) over vooraleer ze neerzeeg ter hoogte van de col. Mijn drie kinderen evenwel waren samen met hun neven en nichten naar boven gehuppeld als het ware. We hebben onderweg gemzen, steenbokken, marmotten, gentianen, distels, en andere bloemen en planten allerhande bewonderd. Bij het einde van de afdaling (in Eaux Rousses op 1640 meter hoogte) waren mijn voetzolen zodanig verhakkeld dat ik ze nu nog altijd bij elkaar moet plakken met spanadrap. Onvergetelijk, dat wel, zeker nu ik dat middels internet kan vastleggen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
lieve Rudy,
ik zie dat je er toch van genoten hebt niettegenstaande het lastig was.Uw lief vrouwtje kon goed mee he en de kinderen ook.Jammer dat wij zo oud zijn ,ik was er graag bijgeweest .Maar ja alles op zijn tijd he nU IS HET AAN JULLIE tot volgende keer he
Groetjes aan allen thuis oma
Een reactie posten