zaterdag 2 januari 2010

Expo 2009

Het is (nog even) de tijd van de eindejaarslijstjes - nu blijkbaar ook die van het/een decennium - waarbij gezocht wordt naar ordening, selectie, voorkeur voor slechts een beetje (zodat de rest kan vergeten worden?). Nogal wat bekende vlamingen noemden de tentoonstelling van schilderijen van Sam Dillemans in een Antwerps pakhuis als hoogtepunt en daar kan ik me wel in vinden. Luc Tuymans in het Brusselse Wiels vond ik nochtans ook danig de moeite. Maar Dooreman in het Antwerpse Letterenhuis vond ik al bij al het strafst. Ik had de catalogus bij de gelijknamige expo eerder in huis gehaald en heb van elke bladzijde genoten. Gert Dooreman is een sfeermaker met letters en korpsgrootte en papierkeuze of wat niet al. Ik bezocht de expo op de laatste namiddag van het jaar, ik was er zowat alleen zodat ik de opstelling ideaal op me in kon laten werken. Ik herkende veel van het tentoongestelde, heb heelwat boekomslagen op de plank of posters in de map: Dooremans werk heeft de afgelopen jaren onmiskenbaar een stempel op de tijdsgeest gedrukt. Zo veel vakmanschap is virtueel of digitaal niet na te vertellen, hoewel de teksten in de catalogus en een reportage op de expo toch een goed idee geven van zijn weldadig ambachtelijke werkwijze. Bijvoorbeeld de foto die als inspiratie diende voor het omslag van Troost, overzichtsboek uit 1984 waarin nieuw striptalent aan bod kwam, illustreert hoe grondig Dooreman toen al te werk ging. Met ernst, ook met veel goesting. Dat levert oogstrelend resultaat op. Hij moet samen met Tom Lanoye toch maar eens werk maken van dat lang geplande stripverhaal.

Geen opmerkingen: