Vision

Dankzij wat vrije dagen kon ik mijn expo-achterstand inlopen. De Europa-tentoonstelling in Tour & Taxis vond ik goed in elkander gestoken met een mix aan info interactie en demo (de radio uit de jaren 60 klopte helemaal) maar ik was vooral onder de indruk van het magistrale gebouw dat zo knap is gerestaureerd. Van de Rubens-expo onthoud ik de kundige toelichting bij alle werken die je doen beseffen dat je nog lang niet alles weet over deze nochtans zo klassieke meester. Pet af voor zo veel craftmanship. Wat me helemaal van mijn sokken blies is British Vision in het MSK van Gent: een half jaar eerder ontdekte ik samen met mijn mama al hoe mooi dit gebouw is gerestaureerd, en nu kwam ik volledig in de ban van curator Houzée met zijn kijk op verbeelding & voorstellingsvermogen van de Britse kunst in de twee vorige eeuwen. Pure klasse. De opstelling, de begeleidende teksten, en vooral de werken zelf releveerden. A philosoper lecturing on the orrery is in de eerste zaal al een ware lust voor het oog: die belichting, dat perspectief, dat spanningsveld van begerige nieuwsgierige blikken op iets onbekends, het doet me staan kijken met grote bewondering. En zo gaat dat maar door. De foto's uit die tijd, de aandoenlijke illustraties die William Blake maakte bij zijn eigen teksten, de allegorie op de arbeid van alledag door de schilder die zijn eigen arbeid ook zo zag, de verwijzingen naar Ieper evenals de erfzonde, de mokerslagen van Francis Bacon... ze brengen me van mijn stuk, brengen me iets nieuws, wat ik nog niet kende. Memorabel.

Terug van de Zee

Vanochtend was het ideale weer om een fikse strandwandeling te doen. Van Oostduinkerke naar De Panne bijvoorbeeld. Of tussen de Caps in de plooien van Wissant. Maar we moeten tijdig in Antwerpen zijn dus dat zit er niet in. Zo waren we 2 dagen aan zee zonder ze te zien. Of toch: even, op kerstdag, als we in De Panne het laatste kerstcadeau vinden. En dan ook nog amper. Marijke kan naar zee gaan zonder de zee te zien. Zij is er dan ook van kinds af al talloze keren geweest, heeft er gewoond en gewerkt. Ik niet, en dat verschil maakt denk ik wel uit: voor mij is de zee synoniem voor er tussen uit. Vrij. Ruimte. Chill. Ook al kan Oostduinkerke niet tippen aan Chesil Beach of Cinque Terre, toch kom ik er even goed op mijn plooi. Herinner ik me telkens weer vorige verblijven. Zo zal ik volgende keer ook kunnen terugdenken aan deze keer, want het was prettig, kerst met de ouders van deze drie zusjes.

Voor het eerst sinds vele jaren vieren we kerstavond nog eens aan zee. Toen ik meer dan twintig jaar geleden de familie Desplenter leerde kennen, raakte ik snel gewend aan het jaarlijkse uitje naar de Ter Duinenwijk waar vrolijk gefeest werd met veel aperitief maison, visschotels, vin rosé, babyfoons en seiniklaaikoeken. Rode draad: de winterse kou, die elk jaar nog wat dieper in de botten kroop, ondanks de vele vele bomen die we verbrandden in de open haard. Op een bepaald moment namen eerst de dochters het over om bij toerbeurt kerst te organiseren, en na enkele restaurantbeurten kwamen de inmiddels uit de kluiten gewassen kleinkinderen met het idee om het kerstfeest nog eens aan zee te organiseren. Dus vertrekken we naar de Belgische kust om straks met achttien het glas te hebben op een vrolijk nieuw jaar. Wie weet het begin van een hernieuwde traditie waar straks opnieuw babyfoons komen bij kijken…

Geheugentest

Nog zoiets: wéten dat je iets in huis hebt maar het begot niet terugvinden. Waar heb ik dit boek of magazine gelegd? De schrijvers-prentbriefkaarten had ik toch bij de andere weggeborgen? Dat door Walter De Strooper geïllustreerde gedicht van Hans Warren, waar zou dat toch kunnen zijn? En ik had toch nog maar pas vullingen gekocht voor mijn Pilot-pen?... Omringd door snuisterijen allerhande ontstaat een overaanbod voor mijn geheugen dat niet meer te slechten valt. Misschien eens oefenen om wat minder onnozelheden te onthouden, zodat de vrijgekomen ruimte in mijn hoofd kan bedenken waar in huis ik best die mooie espressokopjes kwijt kan.

Oen

Vanochtend de warmwaterketel bijgevuld. Altijd een gedoe om de waterslang én het ventiel aan de ketel goed te sluiten. Ik krijg het maar moeizaam gesloten en verbrand mijn linkerpols met heet water dat zo uit de ketel spuit. Maar goed, het geklots in de buizen in het huis daarmee wel opgehouden. Je moet er wat voor over hebben, zeker als je qua klussen een hoog oen-gehalte hebt. Op dagen zoals deze irriteert mijn hoogst gebrekkige handigheid me danig. Ik moet ermee leren leven dat het wellicht nooit meer goed komt. Zo zou er al meer dan een jaar een schakelaar voor de lamp in de gang moeten vervangen worden. Gebeurt maar niet. Een spotje in de keuken heeft het begeven maar ik weet het niet te repareren. Idem met een stukje plint bij het parket. Afgelopen week slaag ik er zelfs in om na veel getelefoneer en heen-en-weer een Telenet-installateur te laten komen om onze televisieverbinding te herstellen: doodgemoedereerd plugt hij de stekker goed in de dvd-speler waardoor er weer beeld en klank was. Zestig euro kost mijn dommitude. Had ik maar een echt vak geleerd.

Schone Roma

Donderdagavond ben ik mijn verjaardagskdo van Hanne en Arne gaan verzilveren: naar Warre Borghmans en Jokke Schreurs in De Roma waar ze Schone Woorden spelen, voor de laatste keer overigens na ruim 300 voorstellingen. Prachtige uren beleefd: Jokke speelt fabuleus guitaar (maar dat wist Marijke al sinds het huisconcert bij Lieve & Raf) en Warre declameert aanstekelijke teksten en vertelt vooral weergaloos over de bevrijding van Schoten en de crematie van Nonkel Jos. Elouise als uitsmijter wordt uiteindelijk door de hele Roma meegezongen. Achteraf nog even met Jokke en Warre gepraat, vooral om ze te feliciteren met hun prestatie. Ik wil graag snel opnieuw verjaren!

Openingsfestiviteiten

Memorabel moment: de Merksemse Vanschoonbende heeft nu ook een blog. Dat komt er van als het televisietoestel het niet meer doet en vervolgens de ene na de andere lamp het begeeft en de kat haar draai niet meer vindt in haar mandeken. En het houdt ons van de straat. Feel invited om te reageren & berichtgeving toe te voegen. Rudy