Terug van de Zee

Vanochtend was het ideale weer om een fikse strandwandeling te doen. Van Oostduinkerke naar De Panne bijvoorbeeld. Of tussen de Caps in de plooien van Wissant. Maar we moeten tijdig in Antwerpen zijn dus dat zit er niet in. Zo waren we 2 dagen aan zee zonder ze te zien. Of toch: even, op kerstdag, als we in De Panne het laatste kerstcadeau vinden. En dan ook nog amper. Marijke kan naar zee gaan zonder de zee te zien. Zij is er dan ook van kinds af al talloze keren geweest, heeft er gewoond en gewerkt. Ik niet, en dat verschil maakt denk ik wel uit: voor mij is de zee synoniem voor er tussen uit. Vrij. Ruimte. Chill. Ook al kan Oostduinkerke niet tippen aan Chesil Beach of Cinque Terre, toch kom ik er even goed op mijn plooi. Herinner ik me telkens weer vorige verblijven. Zo zal ik volgende keer ook kunnen terugdenken aan deze keer, want het was prettig, kerst met de ouders van deze drie zusjes.