Oen

Vanochtend de warmwaterketel bijgevuld. Altijd een gedoe om de waterslang én het ventiel aan de ketel goed te sluiten. Ik krijg het maar moeizaam gesloten en verbrand mijn linkerpols met heet water dat zo uit de ketel spuit. Maar goed, het geklots in de buizen in het huis daarmee wel opgehouden. Je moet er wat voor over hebben, zeker als je qua klussen een hoog oen-gehalte hebt. Op dagen zoals deze irriteert mijn hoogst gebrekkige handigheid me danig. Ik moet ermee leren leven dat het wellicht nooit meer goed komt. Zo zou er al meer dan een jaar een schakelaar voor de lamp in de gang moeten vervangen worden. Gebeurt maar niet. Een spotje in de keuken heeft het begeven maar ik weet het niet te repareren. Idem met een stukje plint bij het parket. Afgelopen week slaag ik er zelfs in om na veel getelefoneer en heen-en-weer een Telenet-installateur te laten komen om onze televisieverbinding te herstellen: doodgemoedereerd plugt hij de stekker goed in de dvd-speler waardoor er weer beeld en klank was. Zestig euro kost mijn dommitude. Had ik maar een echt vak geleerd.